Yol anıları yazımda anlattığım gibi önceki akşam Vardiza’ya varmış ve misafir evinde konaklamıştım. Sabah kahvaltımı yapıp çantamı orada bırakarak yapıya doğru yürümeye başladım. Son derece huzurlu ve güzel olan doğa, yüzüme vuran güneş ışıklarıyla beraber çok keyifliydi. Kura nehrinin yanından ilerleyerek yapının girişine geldim. Ödeme noktasında bilgilendirici broşürler var mı diye kontrol ettim fakat yoktu. Yalnızca büyük bir tabelada kabaca bilgi verilmişti. 7 Lari olan giriş ücretini ödeyerek içeri yürümeye başladım.

Mağaralar Şehri Vardzia:

Vardzia 12. yüzyılın sonlarında büyük bir kayanın oyulmasıyla inşa edilmiş. Yapı ilk zamanlarında 13 kata ve 6000 kadar da odaya sahipmiş. Fakat zaman içerisinde başta doğal etkenler sonra da savaşlar sebebiyle bir kısmı yıkılarak kullanılamaz hale gelmiş. İçerisinde farklı amaçlara hizmet eden yüzlerce oda, tüneller, ibadet bölümleri, mutfak, mahsenler, fırın, demir atölyesi, ilaç odası gibi alanlar bulunuyor.

Şuan içerisi tamamen boş olan bu odalara baktığınızda, hangisinin ne amaçla kullanıldığını anlamanız mümkün değil. Eğer girişte sesli rehber alırsanız önemli noktalar hakkında bilgi sahibi olabilirsiniz. 16. yüzyılda Osmanlı bölgeyi ele geçirene kadar aktif yaşam devam etmiş. Osmanlının hakimiyetiyle beraber Vardzia tamamen terk edilmiş.

Şehre Genel Bakış:

Yapının girişinde karşınıza çıkan ilk oda ahır, buradan biraz ileriye yürüdükten sonra oda yapıları başlıyor. Karşınıza çıkan çan kulesini de geçtikten sonra yapının ana gövdesini görüyorsunuz. Buradan manzaraya bakmak son derece güzel.

Kuleyi geçince herhangi bir rota izlemeksizin odalara rastgele girip çıkmaya başladım. Boş odalarda biraz gezindikten sonra karşıma bir merdiven çıktı. Gördüğüm kamera oranın önemli bir yer olduğunu düşündürdü. Merdivenleri çıktığımda haklı olduğumu gördüm. İçerisinde hala aktif olarak ibadet edilen bir manastıra çıkıyordu merdivenler. Benim geldiğim esnada da ibadet ediyorlardı, o yüzden içeri girmek istemeyip manastırın arkasına yöneldim. Buraya geldiğimde karşıma iki yol çıktı. Önce birisinin sonuna kadar ilerleyip içme suyu havuzuna denk geldim. 4 km öteden tedarik edilen sudan bir bardak da ben içtim. Oldukça soğuk ve lezzetliydi. Su havuzundan geriye doğru yürüyerek tünelleri keşfetmeye başladım.

Burası nereye gidiyor ki acaba, diyerek girdiğim tüneller başka yerlere bağlanıyor, her defasında beni şaşırtıyordu. Tam, yol bitti galiba, derken yeni bir geçiş görmek keşfetme duygumu inanılmaz besliyordu. Tünellerin birisinden girip diğerinden çıkarak tekrar gün yüzüne ulaştım. Ama çıktığım nokta manastırın ilerisinde bir yerdi. O yüzden geri dönerek manastırın içini ve civardaki tüm odaları gezdim. Zannediyorum yapının içerisinde 2 saat kadar zaman harcadım.

Gitme vaktim geldiğinde yine tünellerin içerisinden geçerek yola kadar indim ve bu enfes yerdeki gezimi, damağımda leziz bir tatla tamamladım.

Bölgeden ayrılmadan önce bir de Yukarı (Upper) Vardzia dedikleri yeri görmek istedim. Epey yürüyerek ulaştıktan sonra kilise dışında bir şey olmadığını gördüm. Kilise de güzeldi ama aşağı Vardzia’dan sonra beklentim epey yükselmişti. Gitme şansınız varsa oraya da gidebilirsiniz. Ama aceleniz varsa ya da gitme şansınız yoksa atlamanızda bir sakınca yok bence.

Faydalı bilgiler:

• Alanda yemek yiyebilececeğiniz kafeler, atıştırmalık ve içecek bir şeyler alabileceğiniz büfeler var.
• Konaklamak isterseniz lüksten ucuza doğru farklı konaklama seçenekleri mevcut.
• Çadır konaklaması için son derece uygun bir alan.
• Ulaşım konusuna pek hakim değilim ama Borjomi’deyken kaldığım hostelin duvarında, Vardzia’ya günde bir kez gidiş ve geliş minibüsü olduğuna dair bilgilendirme afişi görmüştüm. Akhaltsikhe’dan da minibüsle ulaşım mümkünmüş. Zannediyorum birkaç bölgeden daha ulaşım var. Kaldığınız hostel / otele sorarak bilgi edinebilirsiniz. Borjomi – Vardzia minibüs fiyatı 5 – 8 Lari civarındaydı.